Zoals wellicht bekend maakt het pakket aan restrictieve Europese maatregelen het in de toekomst misschien wel heel lastig om een uitgebreid scala aan vitaminen, mineralen en andere micronutriënten in voldoende mate binnen te krijgen in tabletvorm. Mogelijkerwijs kan gedroogd, geconcentreerd en tot poeder vermalen biologisch groente, fruit en andere gezonde voeding dan uitkomst bieden, het zogenaamde Greenfood.
Greenfoods zijn dus eigenlijk geen voedingssupplementen maar geconcentreerde voeding. Hiervoor worden natuurlijk alleen supergezonde groenten en andere voeding gebruikt, daarom heet het ook wel superfood. De basis bestaat vaak uit grassoorten en algen zoals gerstegras, tarwegras, spirulina en chlorella. Dit wordt aangevuld met groenten, fruit en soms met enzymen, vezels, groene thee, etc. Greenfoods worden al jaren in Nederland en elders verkocht.
In augustus 2008 onderzocht de consumentenbond de gezondheidsclaims van greenfoods op basis van een literatuurstudie. Natuurlijk hadden ze er weer van alles op aan te merken. Er werd bijvoorbeeld bij sommige producten verwezen naar studies waarin één van de ingrediënten onderzocht werd in plaats van het product als geheel. Dat laatste zou natuurlijk ideaal zijn maar ik vraag me af of de overheidsvisie dat gevarieerde voeding voldoende vitaminen en mineralen bevat wel de uitkomst is van een dubbelblind, gerandomiseerd en placebogecontroleerd onderzoek met gevarieerde voeding!
Wat wellicht nog belangrijker is om te realiseren is dat de bevolking niet gevarieerd eet en geconcentreerde voeding dus een belangrijke aanvulling kan zijn. Ik heb het al eerder genoemd, maar in de laatste Nederlandse voedingsconsumptiepeiling (2003) is vastgesteld dat geen van de deelnemers de aanbevolen 200 gram groente haalde en slechts 2% haalde 150 gram. Als men vruchtensap meetelt haalt 4% 400 gram groente en fruit! Er zijn in die peiling ook een aantal voedingsstoffen gemeten; jonge vrouwen krijgen gemiddeld minder ijzer, foliumzuur en calcium via hun voeding dan wordt aanbevolen door de bovendien conservatieve overheidsinstanties. Voor vitamine E geldt dit voor zowel vrouwen als mannen. Dit lijkt een logische aanleiding om het gebruik van greenfoods aan te moedigen.
Greenfoods versus multi’s
Er zijn experts die sterk geloven in voordelen van Greenfoods boven een normale multi. Dit omdat een sinaasappel meer gezonde voedingsstoffen bevat dan enkel vitamine c. Dat soort ontdekkingen hebben de laatste decennia zeker plaatsgevonden, bijvoorbeeld bioflavonoïden. En misschien zijn er nog wel voedingsstoffen die nog niet ontdekt zijn. Een interessant onderwerp om eens te googelen in dit kader is salvestrolen.
Europese regelgeving
Zoals gezegd heeft de European Food Safety Authority tal van maatregelen op de agenda die een geïnformeerde keuze voor gezonde voedingssupplementen steeds moeilijker zullen maken. Uitleggen hoe greenfoods bijdragen aan de gezondheid zal op den duur haast onmogelijk zijn, dat geldt overigens voor de meeste voedingssupplementen. Een andere beperking, dat er steeds minder verbindingen zijn toegestaan in supplementen, zal nagenoeg geen problemen opleveren
voor greenfoods (in tegenstelling tot multi’s, etc.). Tot slot dreigt er nog een te lage vaststelling van de maxima voor vitaminen en mineralen. Omdat greenfoods veelal lager gedoseerd zijn maar het juist van de compleetheid en synergie van het scala aan voedingsstoffen moeten
hebben, biedt dit voor deze categorie een uitstekend perspectief. En u kunt natuurlijk vrij eenvoudig een extra schep door uw shake gooien!
Misleiding
Ik heb me ook enigszins verdiept in de greenfoods die momenteel op de markt zijn en wil u waarschuwen voor een aantal zaken die de kostprijs van greenfoods aanzienlijk terugbrengen maar daarmee de kwaliteit helaas ook! Het is van belang dat een product biologisch
is om residuen van pesticiden en dergelijke uit te kunnen sluiten. Vriesdrogen is veel beter dan luchtdrogen voor het behoud van de fytonutriënten. Veel van de onderzochte producten bevatten ingrediënten die nou niet bepaald bekend staan als ‘superfood’ maar wel lekker goedkoop zijn, zoals biergist, rijstzetmeel of granen. Een echt goede greenfood bevat helemaal niet van dit soort vulstoffen.
Conclusie
Het zou zo maar kunnen dat greenfoods dé toekomst hebben. Mogelijk worden ze door de Europese regelgeving een cruciaal voedingssupplement voor mensen die hun gezondheid willen ondersteunen met voedingssupplementen. Als we kijken naar het huidige voedingspatroon kunnen ze in ieder geval voor bijna iedereen een zeer belangrijke dagelijkse aanvulling zijn.
woensdag 31 maart 2010
donderdag 18 maart 2010
Gevarieerde voeding versus voedingssupplementen
De heersende gedachte is dat we voldoende vitaminen en mineralen binnenkrijgen als we gezond eten en dat suppletie daarom onzin is. Ik wil daar graag 3 argumenten tegenin brengen:
1) We weten het wel maar we doen het niet.
In de laatste Nederlandse voedingsconsumptiepeiling die ik ken (in 2003 onder jongvolwassenen) staat dat slechts 4% de 400 gram groente en fruit haalt en dan is vruchtensap meegerekend! Dit leidt tot een lagere inname aan foliumzuur, calcium en ijzer dan aanbevolen bij de gemiddelde vrouw en zowel mannen als vrouwen krijgen gemiddeld te weinig vitamine E binnen.
2) Door het intensievere gebruik van landbouwgrond bevatten de gewassen minder gezonde stoffen.
De hoeveelheid mineralen in groente en fruit wordt in Engeland al sinds de jaren ‘40 bijgehouden en alleen al tussen 1978 en 1991 daalde calcium in groente met 40% en magnesium met 33%. En zo zijn er nog veel meer verontrustende cijfers over de achteruitgang van de hoeveelheid vitaminen en mineralen in onze voeding.
3) ADH is gericht op preventie, niet op Quality of Life. Bovendien zijn de aanbevolen hoeveelheden in ontwikkeling.
De dagelijkse aanbevolen hoeveelheden die door officiële instanties worden aangegeven zijn voornamelijk gebaseerd op het voorkomen van gebreksziekten zoals scheurbuik. Er komt meer en meer bewijs dat hogere hoeveelheden dan deze minima leiden tot een nog beter gezondheid. Zo is de aanbevolen hoeveelheid vitamine D en calcium onlangs nog door de Gezondheidsraad verhoogd voor bepaalde bevolkingsgroepen en ik denk dat die trend zich nog wel een paar decennia zal voortzetten. Bij omega-3-vetzuren is de ADH trouwens ook verhoogd omdat uit onderzoek bleek dat de kans op hart- en vaatziekten significant afneemt.
Ik denk zelf ook dat de juiste hoeveelheden vitaminen en mineralen uit voeding krijgen de beste oplossing is en hoop zeker dat meer en meer mensen zo’n voedingspatroon kunnen opbrengen, maar makkelijk is het niet.
1) We weten het wel maar we doen het niet.
In de laatste Nederlandse voedingsconsumptiepeiling die ik ken (in 2003 onder jongvolwassenen) staat dat slechts 4% de 400 gram groente en fruit haalt en dan is vruchtensap meegerekend! Dit leidt tot een lagere inname aan foliumzuur, calcium en ijzer dan aanbevolen bij de gemiddelde vrouw en zowel mannen als vrouwen krijgen gemiddeld te weinig vitamine E binnen.
2) Door het intensievere gebruik van landbouwgrond bevatten de gewassen minder gezonde stoffen.
De hoeveelheid mineralen in groente en fruit wordt in Engeland al sinds de jaren ‘40 bijgehouden en alleen al tussen 1978 en 1991 daalde calcium in groente met 40% en magnesium met 33%. En zo zijn er nog veel meer verontrustende cijfers over de achteruitgang van de hoeveelheid vitaminen en mineralen in onze voeding.
3) ADH is gericht op preventie, niet op Quality of Life. Bovendien zijn de aanbevolen hoeveelheden in ontwikkeling.
De dagelijkse aanbevolen hoeveelheden die door officiële instanties worden aangegeven zijn voornamelijk gebaseerd op het voorkomen van gebreksziekten zoals scheurbuik. Er komt meer en meer bewijs dat hogere hoeveelheden dan deze minima leiden tot een nog beter gezondheid. Zo is de aanbevolen hoeveelheid vitamine D en calcium onlangs nog door de Gezondheidsraad verhoogd voor bepaalde bevolkingsgroepen en ik denk dat die trend zich nog wel een paar decennia zal voortzetten. Bij omega-3-vetzuren is de ADH trouwens ook verhoogd omdat uit onderzoek bleek dat de kans op hart- en vaatziekten significant afneemt.
Ik denk zelf ook dat de juiste hoeveelheden vitaminen en mineralen uit voeding krijgen de beste oplossing is en hoop zeker dat meer en meer mensen zo’n voedingspatroon kunnen opbrengen, maar makkelijk is het niet.
woensdag 10 maart 2010
Vitaminwater, gezond of misleidend?
De laatste tijd zie ik de reclame van Sourcy Vitaminwater regelmatig voorbij komen en toen ik eens zorgvuldig op de bewoording lette, viel het mij op dat ze wel erg weinig beweren. Daardoor was mijn achterdocht gewekt en ik ben er eens ingedoken. Ik kan me voorstellen dat jij je ook afvraagt of Vitaminwater een goede manier is om wat extra vitaminen binnen te krijgen?
Op het internet vond ik trouwens een klacht die was ingediend bij de Reclame Code Commissie, zowel het merk Sourcy als de naam Vitaminwater zouden de aandacht afleiden van het feit dat het een frisdrank is! Ook de plaats in het schap naast het mineraalwater zou als misleidend kunnen worden ervaren. Het verweer van de producent is dat de consument door de naam en de ingrediëntenlijst wel degelijk begrijpt dat het om een frisdrank met relatief weinig suiker gaat. De RCC was het daarmee eens. Dus, conclusie: iedereen moet weten dat vitaminwater een frisdrank is. Met de helft minder suiker dan cola. Het viel me trouwens op dat cassis, sinas en bitter lemon meer suiker bevatten dan cola, dat zou je niet verwachten toch? Maar dat is een ander onderwerp.
En dan de vitaminen, is dat nog wat? Nou, de smaak 'fit' bevat maar liefst één vitamine: vitamine C. Als je een halve liter fles drinkt, heb je 42% van de ADH (ze beweren zelf 50% maar dat is denk ik een rekenfoutje). Maar goed, er zit dus 5 keer minder in dan in gewone sinaasappelsap! De andere smaken zijn al niet veel beter, bij mineralen komen ze maximaal tot 15% van de ADH. Deze lage hoeveelheden haal je makkelijk met een gevarieerd dieet en dat lijkt me een stuk gezonder. En op de namen van de producten hoef je niet te letten, daar zijn de aantallen veel te laag voor. Voor een betere focus merk je niets van Vitaminwater Focus, helaas. Maar je kan het natuurlijk altijd nemen in plaats van cola, al is het maar omdat ze best lekker smaken.
Op het internet vond ik trouwens een klacht die was ingediend bij de Reclame Code Commissie, zowel het merk Sourcy als de naam Vitaminwater zouden de aandacht afleiden van het feit dat het een frisdrank is! Ook de plaats in het schap naast het mineraalwater zou als misleidend kunnen worden ervaren. Het verweer van de producent is dat de consument door de naam en de ingrediëntenlijst wel degelijk begrijpt dat het om een frisdrank met relatief weinig suiker gaat. De RCC was het daarmee eens. Dus, conclusie: iedereen moet weten dat vitaminwater een frisdrank is. Met de helft minder suiker dan cola. Het viel me trouwens op dat cassis, sinas en bitter lemon meer suiker bevatten dan cola, dat zou je niet verwachten toch? Maar dat is een ander onderwerp.
En dan de vitaminen, is dat nog wat? Nou, de smaak 'fit' bevat maar liefst één vitamine: vitamine C. Als je een halve liter fles drinkt, heb je 42% van de ADH (ze beweren zelf 50% maar dat is denk ik een rekenfoutje). Maar goed, er zit dus 5 keer minder in dan in gewone sinaasappelsap! De andere smaken zijn al niet veel beter, bij mineralen komen ze maximaal tot 15% van de ADH. Deze lage hoeveelheden haal je makkelijk met een gevarieerd dieet en dat lijkt me een stuk gezonder. En op de namen van de producten hoef je niet te letten, daar zijn de aantallen veel te laag voor. Voor een betere focus merk je niets van Vitaminwater Focus, helaas. Maar je kan het natuurlijk altijd nemen in plaats van cola, al is het maar omdat ze best lekker smaken.
maandag 8 maart 2010
Medicijnfabrikanten maken verboden reclame
Af en toe zal ik mijn blog ook gebruiken om nieuws te verspreiden over misstanden in de farmacie. Door de commercie worden medicijnen onnodig veel ingezet, worden onderzoeksresultaten gemanipuleerd en worden de bijwerkingen onvoldoende belicht. Hierbij mijn eerste post in die categorie. Gezonde Scepsis, een club waarvan ik bij Vitals ook wel kopij heb gebruikt, heeft onderzoek gedaan naar de persberichten die onrechtmatig gebruikt worden om medicijnen aan te prijzen. Lees er hier meer over.
woensdag 3 maart 2010
Voedingssupplementen en hun prijs-kwaliteitverhouding
Dit keer wil ik graag eens uitleggen wat de belangrijkste factoren zijn die de prijs van een voedingssupplement bepalen. Ik denk dat dit belangrijke informatie is om vervolgens juiste keuzes te kunnen maken bij de aanschaf van voedingssupplementen.
1) De kwaliteit van de grondstof. Dit heeft meestal grote invloed op de prijs van een product. In meeste gevallen is de zuiverheid hierin bepalend. Het ene productieproces zorgt voor meer werkzame deeltjes en minder schadelijke deeltjes per miligram dan het andere. De productieprocessen verschillen per werkzame stof, bij visolie gaat het heel anders dan bij Q10 of MSM maar de essentie blijft hetzelfde. Hoeveel procent van de gronstof is werkzaam en hoeveel procent is schadelijk (zware metalen, etc.). Helaas kun je dit niet altijd zelf vaststellen maar over het algemeen is het zo dat de merken die er het meest over opscheppen het ook het best voor elkaar hebben en je kunt altijd informeren of het mogelijk is om analysecertificaten in te zien.
2) Dosering. Vergelijk altijd goed de etiketten. Bij het ene merk zit er meer in dan bij het andere merk. Ook hier moet je opletten voor misleiding, bijvoorbeeld bij glucosamine gaat het om de hoeveelheid elementair glucosamine en niet om de hoeveelheid glucosaminesulfaat of een andere verbinding.
3) De verbinding. Vaak is het soort verbinding bepalend voor hoe goed het lichaam de stof kan opnemen. Hier zul je je ook weer even via internet in moeten verdiepen. Maar bijvoorbeeld bij magnesium wordt in minder goede multi's van magnesiumoxide gebruikt omdat het lekker weinig ruimte in beslag neemt in de tablet en je dus een groter deel van de ADH in de tablet kunt krijgen. Vaak is het dan zo dat er van magnesiumcitraat minder in een tablet zit maar er toch meer wordt opgenomen door het lichaam.
4) Schaalvoordeel. Natuurlijk speelt ook schaalvoordeel een rol. Grote merken kunnen dieper inkopen en dus betere prijzen krijgen. Helaas hechten grote merken vaak ook meer belang aan wat verkoopt of acceptabel is dan aan wat het beste is.
5) Marge. De marge op een product wordt gebruikt voor marketingbudget en andere overheadkosten. Ook hierbij geldt dat procentueel gezien grote merken minder overhead hebben dan kleinere merken, of je de personeelskosten over 100.000 potten moet verdelen of over 10.000 maakt nogal een verschil. Ook interessant om je te bedenken is dat huismerken bijna geen marketingbudget beschikbaar stellen voor voedingssupplementen in tegenstelling tot A-merken en merken met een orthomoleculaire filosofie.
Ik ben benieuwd voor welke merken jullie kiezen als jullie deze factoren in ogenschouw nemen. Ik hoor het graag.
1) De kwaliteit van de grondstof. Dit heeft meestal grote invloed op de prijs van een product. In meeste gevallen is de zuiverheid hierin bepalend. Het ene productieproces zorgt voor meer werkzame deeltjes en minder schadelijke deeltjes per miligram dan het andere. De productieprocessen verschillen per werkzame stof, bij visolie gaat het heel anders dan bij Q10 of MSM maar de essentie blijft hetzelfde. Hoeveel procent van de gronstof is werkzaam en hoeveel procent is schadelijk (zware metalen, etc.). Helaas kun je dit niet altijd zelf vaststellen maar over het algemeen is het zo dat de merken die er het meest over opscheppen het ook het best voor elkaar hebben en je kunt altijd informeren of het mogelijk is om analysecertificaten in te zien.
2) Dosering. Vergelijk altijd goed de etiketten. Bij het ene merk zit er meer in dan bij het andere merk. Ook hier moet je opletten voor misleiding, bijvoorbeeld bij glucosamine gaat het om de hoeveelheid elementair glucosamine en niet om de hoeveelheid glucosaminesulfaat of een andere verbinding.
3) De verbinding. Vaak is het soort verbinding bepalend voor hoe goed het lichaam de stof kan opnemen. Hier zul je je ook weer even via internet in moeten verdiepen. Maar bijvoorbeeld bij magnesium wordt in minder goede multi's van magnesiumoxide gebruikt omdat het lekker weinig ruimte in beslag neemt in de tablet en je dus een groter deel van de ADH in de tablet kunt krijgen. Vaak is het dan zo dat er van magnesiumcitraat minder in een tablet zit maar er toch meer wordt opgenomen door het lichaam.
4) Schaalvoordeel. Natuurlijk speelt ook schaalvoordeel een rol. Grote merken kunnen dieper inkopen en dus betere prijzen krijgen. Helaas hechten grote merken vaak ook meer belang aan wat verkoopt of acceptabel is dan aan wat het beste is.
5) Marge. De marge op een product wordt gebruikt voor marketingbudget en andere overheadkosten. Ook hierbij geldt dat procentueel gezien grote merken minder overhead hebben dan kleinere merken, of je de personeelskosten over 100.000 potten moet verdelen of over 10.000 maakt nogal een verschil. Ook interessant om je te bedenken is dat huismerken bijna geen marketingbudget beschikbaar stellen voor voedingssupplementen in tegenstelling tot A-merken en merken met een orthomoleculaire filosofie.
Ik ben benieuwd voor welke merken jullie kiezen als jullie deze factoren in ogenschouw nemen. Ik hoor het graag.
maandag 1 maart 2010
Voedingssupplementen en claims
Vorige week was er weer nieuws over het afkeuren van grote hoeveelheden claims bij voedingssupplementen door de EFSA. Ik kom er in de toekomst ongetwijfeld uitgebreider op terug maar als marketeer uit deze branche wil ik jullie kort even een inkijkje geven in de grootste misstanden rondom dit hele proces van het reguleren van claims.
Om te beginnen is het gestoeld op het farmaceutische model van wetenschappelijk onderzoek. Cruciaal verschil is echter dat het gaat om generieke claims die voor alle vitamine C geldt, niet alleen die uit jouw fabriek. En dat hadden de jongens uit de farmacie natuurlijk zelf veel beter geregeld met patenten etc. Ironisch is trouwens wel dat het een farmaceutisch model is maar dat klinische onderzoeken met patiënten niet gebruikt mogen worden omdat de supplementen bedoeld zijn voor gezonde mensen. Met andere woorden een onderzoek met mensen die gewrichtsklachten hebben en een bepaald supplement krijgen mag niet gebruikt worden als bewijs dat het supplement voorkomt dat je gewrichtsklachten krijgt. Je kunt je voorstellen dat een studie die moet aantonen dat vitamine D helpt om sterke botten te houden vrij lang moet lopen en dus miljoenen euro's kost. En hoe moet je die terugverdienen als iedereen vervolgens die claim mag maken?
Dit zal een grote rem zijn op de innovatie terwijl ik toch de indruk heb dat de tijdsgeest best mooi aansluit bij het streven om mensen met gebruik van natuurlijke stoffen gezond te houden, getuige de opkomst van MVO, Duurzaamheidskwesties, Biologische en Fair Trade initiatieven, etc. En laten we wel zijn, het gaat hier niet om veiligheid hè, dat moest altijd al aangetoond worden. En reken maar dat er zelden iemand complicaties oploopt door het gebruik van supplementen, iets wat van medicjnen niet bepaald gezegd kan worden! Het gaat alleen om het recht om eerlijk geïnformeerd te worden. Ik denk echter dat we voor dit hele proces eerlijker geïnformeerd werden dan erna, zelfs als je de bedrijven meetelt die claims zwaar overdreven, maar misschien was dat ook wel iemands bedoeling.
Om te beginnen is het gestoeld op het farmaceutische model van wetenschappelijk onderzoek. Cruciaal verschil is echter dat het gaat om generieke claims die voor alle vitamine C geldt, niet alleen die uit jouw fabriek. En dat hadden de jongens uit de farmacie natuurlijk zelf veel beter geregeld met patenten etc. Ironisch is trouwens wel dat het een farmaceutisch model is maar dat klinische onderzoeken met patiënten niet gebruikt mogen worden omdat de supplementen bedoeld zijn voor gezonde mensen. Met andere woorden een onderzoek met mensen die gewrichtsklachten hebben en een bepaald supplement krijgen mag niet gebruikt worden als bewijs dat het supplement voorkomt dat je gewrichtsklachten krijgt. Je kunt je voorstellen dat een studie die moet aantonen dat vitamine D helpt om sterke botten te houden vrij lang moet lopen en dus miljoenen euro's kost. En hoe moet je die terugverdienen als iedereen vervolgens die claim mag maken?
Dit zal een grote rem zijn op de innovatie terwijl ik toch de indruk heb dat de tijdsgeest best mooi aansluit bij het streven om mensen met gebruik van natuurlijke stoffen gezond te houden, getuige de opkomst van MVO, Duurzaamheidskwesties, Biologische en Fair Trade initiatieven, etc. En laten we wel zijn, het gaat hier niet om veiligheid hè, dat moest altijd al aangetoond worden. En reken maar dat er zelden iemand complicaties oploopt door het gebruik van supplementen, iets wat van medicjnen niet bepaald gezegd kan worden! Het gaat alleen om het recht om eerlijk geïnformeerd te worden. Ik denk echter dat we voor dit hele proces eerlijker geïnformeerd werden dan erna, zelfs als je de bedrijven meetelt die claims zwaar overdreven, maar misschien was dat ook wel iemands bedoeling.
Abonneren op:
Posts (Atom)